Adventsverzäll 4

Dr Fortschrett

Dr kleene Sascha es e rischtisch verwännt Pööschje, däm Opa si Fuzzemännsche un dr Oma ire Ooretrus'. Dr Papp un de Mamm hant klore Rejele opjestalld wat dr Jong muss un darf, wat hä kritt un wat hä doför ze dunn hät. Dat alles es diktiert vam schlähte Jewesse, weil se allebeeds daachsüvver ärbede jonnt, su dat dat met Erziehung eejentlisch nit vill ze dunn hät, zemol dr Jong suwiesu de meeschte Zigg bei de Jrußeldere es.
Mr höht alt an dä Name, die se däm Kleen jejovven hant, dat die Ahle och nit an eenem Stöck dropschlare, un dä kleene Sunnesching nötz dat och schamloss us. Zöm Beispill; wann de Oma säht: "Liebelein, drach doch bitte dr Müll erus, du häs jüngere Been wie dr Opa." Do kann et passiere, dat se zor Antwoht kritt: "Loß mr die ahle Been vam Opa doch eesch ens opbruche."
Dies Johr es hä nüng jewohde, jitz heesch et, för et Läve de Pöhl enzeschlare, de Rischtung ze bestemme: Handwerk, Büro oder Studiere, dat heesch Sekundarschull, Gesambschull oder Otto-Hahn-Jimnasium. Also hadden dr Papp letz 'Johr Chressdaach dr Filius op et Pöttsche jesatz: "Streng desch an en dr Schull, jewänn dr Maniere an un vür allem - hür, wat de jesäht kress. Nächste Chressdaach well esch hüre un sinn, wo de vüran jekumme bes."
Dr Jong rieß en dr Schull kenn Bööm us, bei de Schullärbede hölp dr Wikipedia un bei de Klausure et System Guttenberg. Met Sport un Fussball hät hä nüx an dr Mötz, üvverhaups es hä e bessje möd. En Monnem heesch dat: hä deet leever nüx wie e bessje. Dr Opa hädden jähn met im och alt ens ne Spazierjangk an dr Rhing jemaht un - wie dr Opa vam Heldejard Palm - platte Steenscher om Wasser titsche loße, ävver do woss dr Jong jet Besseres: met dr Playstation kunnd hä dat drheem em Setze.
Et wohd ävver durchjesatz, dat dr Sascha jeden Daach mem Opa en halve Stond übe moht, Rechne, Läse, Deutsch - Deutsch wor för dr Opa jo och en Frembsproch, su dat se allebeeds van dänne Lekzione profitierden. Su e Johr es flögg eröm un ieh mr sesch versüht, steht alt widder Chressdaach vür dr Dür. Wie jedes Johr su moht dr Jong och jitz widder nohm Dokter för vürzesorje, un dr Dokter verschrevv däm Sascha Bewäjung, Schwemme un Loofe, domet dr Bodymäss op de Reih köm. Tireck wie hä heemkom wohd de Oma anjespetz, dat et Chressdaach zwei neue Kasette för de Konsole jöv: Schwemme un Jogge.
Su soßen se am veeden Advent allzesamme bei dr Oma öm e Blesch Zimmetstähne un nen Pott Kaffe eröm, Eldere, Jrußeldere un dä kleene Sunnesching, dä lurden, dat et Jebäck nit ald wohd. Dr Papp, dä et bei eenem Keks beloßen hadden, weil da jo all Kalorie sin, soch singen Sprössling met volle Backe käue un et krovv e klee bessje Onjedold en im huh. "Sach," sähd hä för singen Filius, "letz' Johr wore mr us doch eenisch wohde, dat et dies Johr vüranjonn solld. Wat kanns de mr dozo sare?" Dr Opa wolld sesch enmische met där zwei minus en Deutsch un där drei en Mathe, ävver dr Papp wenkden av: "Loß in ens sare, wo hä Fortschrette jemaht hät." Dr kleene Sascha broht nit lang ze üvverläje:" Esch ben zweienhalv Zentimeter jewahße un han drei Kilo zojenomme."--