Monnemer Chressdaachsjedanke

An de Mutter

Wat mir hück su jenööschlisch fiere
met Kreppsche un met Tänneboom,
us - wärm un drüsch - joot amesiere -
för desch wor't wie ne schlemme Droom.
Du mohts, weil et dr Kaiser wollden,
huhschwanger en de Wallachei,
dat sesch de Schreff erfölle sollden,
wat wor dat för en Plackerei.

Wer ens em Läve op dr Drachefels
om Äsel es eropjeredde,
weeß - och wann du nit kühme wells,
wat du bes Bethlehem jeledde.
Dr Josef fong kenn Ungerkunf
trotz Vatterstadt un trotz Verwandschaff,
dröm mahts du, wat en Unvernunf,
met Ohß un Schöf em Stall Bekanntschaff.

Ding Zigg wor do, steht en dr Schreff ze läse,
dr Heiland wohd jebore en däm Loch -
en Nazareth wör dat kee jruß Problem jewäse,
hieh jov et statt nem Weejebett nen Troch.
Dr Josef hät si meesch un bess jedonn,
desch un dat kleene Chresskengksche ze fläje,
ze trühste, wärme un öch beizestonn,
un wor sesch meeschtens selvs dobei em Wäje.

Dann jingk dr Himmel op un Engel trebellierden
un Leht un Wärmde troken en dä Stall;
bal kommen Schöfer an un jratelierden
un brähten, wat mr bruch en su'nem Fall.
Huh üvver Bethlehem, do stungk dä Stähn,
dä die Drei Künninge an't Kreppsche führden,
lang ungerwäjes, van Jottweeßwiefähn,
bes se dat kleene Kengk als Künning iehrden.

Nur dr Herodes, dä hatt Angs öm singe Job
un wolld däm neue Künning an dr Krare,
dr Engel Joddes ävver passden op
un hät nen flöcken Avmarsch vürjeschlare.
Maria, wer dat all liss un dran jlöv,
wat Hellije Bööcher us dovan berichte,
dä föhlt sesch an Chressdaach met Freud üvverhöf -
un kann op dr Weihnachtsmann verzichte.

Jenööschlijje Chressdääch üverall....