Nicht vergessen – auch auf Platt
Met Schnuutempulli un Pockeschien

hochgeladen von Franz Bertram Firla

Wechtiger ees däm Perso ös jo vandaach, datte nohwiese kaas, dou häs de-i em paarmol inne Arm steeke loote. Van erges soan Imp-Amp. Fröher hitt dä Lappe: Pockeschien Nujo, nou ös et Corona, woföar me sinnen Arm herhaule mutt. Äwwer die Pieksere-i ös ömmer noch datsselwe.
Nou häwwense däm Pockeschien - ees aals op de Wält - innet Handy ri‘chepack. Do ssüht he dann nee miähr cheel ut. Nujo, dat wöar jo ouk ne soa schlimm, wenn do nee dä „Kot“ dobe-i wöar.
Se kalle op Hoachdüttsch ömmer vam „Kot“ un me-ine dat kle-ine schwatte Viereck, dat utsüht ees en Labyrinth, äwwer en „Kuh-Ärr-Kot“ ös.
Soan „Kot“ schmeere se jo vandaach öwweraal drop. Op Schelder, op Chraavste-in, in Bööker. Jo op aals. Me köin praktisch van en „Verkotung“ van de Wält spreeke.

Un wo kömpse domit her, wenn de do et Handy drophöils? Op em „Pe-itsch“! Kloar ees Kloasbräu.
Vandaach ste-iht aals op em „Pe-itsch“ un en Houpen Lüüt häwwen en e-ige „Hoampe-itsch“.
Fröher woul ick ouk ees soan Home-Page häwwe, derweege dat ick eas daach, dat wöar waal en „Hausdiener“, soan Butler föar Dohe-im.
Nee, ick bruuk dän chanzen koamische Kroam nee. Ick mutt bloas dran dinke, wenn ick ergeswo aunes ees dohe-im erinn will, dat ick do doföar dän Schnuutepulli un däm Pockeschien dobe-i häpp.