Monnemer Platt

Dokter Alleswesser Mährsche van de Bröder Grimm Ne Buur, dä sesch Krebs schrevv. stivvelden met zwei Öhß en Fuhr Holz en de Stadt un livverden se för zwei Daler an nen Dokter. Wie hä usbezahld wohd, wor dr Dokter jrad am Esse, un dr Buur soch, wat do jebodde wohd, un do wör hä och jähn nen Dokter jewäse. Su blevv hä noch jet un trot eröm wie e nass Hoon un frochden am Eng, ov hä nit och nen Dokter wähde künnd. – „Sescher dat,“ wor de Antwoht, „kee Problem.“ – „Un wat muss esch dunn?“ – „Als...

Dr fuule Drickes Mährsche van de Bröder Grimm Dr Drickes wor fuul, hä kühmden jottweeßnit wie, wann hä ovends heemkom, un hadden doch dr janzen Daach nix jedonn, wie singer Hipp beim Fresse zojelurt. „Esch han jet an de Jäng,“ säht hä dann döckes, „“su jeht dat Daach för Daach, immer de Oore ophale, dat dat Veeh nix Verkehdes friss, nirjes üvver dr Zung höpp un angerlücks Jade opmisch, oder wa’müjjelesch noch avhäut. Wie sall dr Minsch do zor Rauh kumme un e bessje Spass han?“ Döckes soß hä do...

Dr Fuss un de Jäus Mährsche van de Bröder Grimm Ne Fuss kom ens op en Weed, wo en Hähd van staatse fette Jäus sohß. Dat jefeel ihm, hä lachden un sähd :“Hieh kumm esch jo wie jerofe. Ür setzd esu nett beieneen, su kann esch een noh dr angere verkasematuckele“ Die Jäus wohden verschreck, kritten et met dr Angs ze dunn un beddelden öm ihr Läve. Dr Meester Reineke ävver lehd sesch en dr Nacke kalle. „Nix do, ür wähd jefresse un domet hät et sesch!“ Schliesslesch nohm een van dänne Jäus alle Moot...

Rudmötzje E Mährsche van de Grimms Et wor ens e lecker Püütsche, wat se all jähn hatten, vör allem ävver sing Omma, die jarnit woss, wat se däm Kleen alles dunn sollden. Eemol schenkden se ihm e rud Mötzje van Sammet, dat hadden et su jähn, dat et et nit mieh usdunn wolld, un weil et ihm su joot stungk, reefen alle Lück dat Kengk nur noch „et RUDMÖTZJE.“ Eenes Daachs säht de Mamm:“ Rudmötzje, kumm loof ens bei de Omma un bräng där e Stöck Taat un e Fläschje Wing. Dat hölp ihr op de Been, se ess...

Künning Hippebaht E Mährsche van de Bröder Grimm Dr Künning hadden en Dochter, schön wie dr Sonnesching, ävver et rähnden ihr enn de Nas, su stolz wie se wor. Drömswelle wor ihr och kenne Freier joot jenuch, eene nohm angere kreesch e Körvje, un för Zojov wohd hä dann och noch för domm verkoof. Eemol jov dr Künning en jruße Jesellschaff un lod alle Kähls van üvverall enn, die för sing Dochter enfroch kome. Se stallden sesch dr Reih noh op, eesch de Künninge, de Prinze, dann de Herzöje, de...

De Bremer Stadtmusekante E Mährsche van de Bröder Grimm Et hadden ens ne Mann nen Äsel, dä zigg Johre die schwore Säck noh dr Müll jeschleef hadden, dä ävver jitz en de Johre kom, sing Kraff leet noh un hä wor för die Ärbeed nit mieh ze bruche. Dr Här üvverlähden, ihn avzeschaffe, ävver dä Äsel spurd, wo et hin jonn sollden un dit sesch drdursch. Hä wolld noh Bremen, för do dr Stadtmusekant ze spille. Op singem Wäje soch hä nen Hongk lijje, dä van Mödischkeet jappden.“Wat lijjs du hieh eröm,...